Suplemento de proteína quinase KT5823 CAS:126643-37-6
Número de catálogo | XD90398 |
Nome do produto | Suplemento de proteína quinase KT5823 |
CAS | 126643-37-6 |
Fórmula Molecular | C29H25N3O5 |
Peso Molecular | 495,53 |
Detalles de almacenamento | 2 a 8 °C |
Código Tarifario Harmonizado | 29349990 |
Especificación do produto
Aparición | Po branco |
Os receptores P2X3 regulados polo ATP son importantes transdutores de estímulos nociceptivos e son expresados case exclusivamente polas neuronas dos ganglios sensoriais.No ganglio trixémino (TG) do rato, a función do receptor P2X3 mellora de forma inesperada polo bloqueo farmacolóxico do receptor A do péptido natriurético (NPR-A), que describe un potencial papel inhibidor dos péptidos natriuréticos endóxenos na nocicepción mediada polos receptores P2X3.A falta de cambio na expresión da proteína P2X3 indica unha modulación complexa cuxos mecanismos para a regulación á baixa da función do receptor P2X3 seguen sen estar claros. Para aclarar este proceso en cultivos de TG de rato, suprimimos a sinalización de NPR-A con ARNsi do agonista endóxeno BNP ou NPR-A. bloqueador anantin.Así, investigamos os cambios na distribución do receptor P2X3 no compartimento da membrana da balsa lipídica, o seu estado de fosforilación, así como a súa función coa fixación do parche.O inicio atrasado da desensibilización de P2X3 foi un mecanismo para a mellora da actividade de P2X3 inducida pola anantina.Anant na aplicación provocou a redistribución preferente do receptor P2X3 ao compartimento da balsa lipídica e diminuíu a fosforilación da serina de P2X3, dous fenómenos que non eran interdependentes.Un inhibidor da proteína quinase dependente de cGMP e a derruba do BNP mediada por ARNsi imitaron o efecto da anantina. Demostramos que nas neuronas trixeminais de rato o BNP endóxeno actúa sobre os receptores NPR-A para determinar a depresión constitutiva da función do receptor P2X3.A inhibición tónica da actividade do receptor P2X3 polas vías BNP/NPR-A/PKG prodúcese a través de dous mecanismos distintos: a fosforilación de serina P2X3 e a redistribución do receptor a compartimentos de membrana non balsas.Este novo mecanismo de control do receptor podería ser un obxectivo para futuros estudos que teñan como obxectivo diminuír a actividade desregulada do receptor P2X3 na dor crónica.