D-Proline Cas: 344-25-2 98,5% Po branco
Número de catálogo | XD90294 |
Nome do produto | D-Prolina |
CAS | 344-25-2 |
Fórmula Molecular | C5H9NO2 |
Peso Molecular | 115.13046 |
Detalles de almacenamento | Ambiente |
Código Tarifario Harmonizado | 29339980 |
Especificación do produto
Ensaio | >98,5% |
Apariencia física | Po branco |
Rotación específica | +84,5 a +86,5 graos |
AS | <2 ppm |
Ph | 5,9 - 6,9 |
Fe | <10 ppm |
Perda por secado | <0,5 % |
Cloruro (Cl) | <0,020 % |
Sulfato | <0,020 % |
Residuo na ignición | <0,5 % |
NH4 | <0,02 % |
Metais pesados (Pb) | <10 ppm |
Un novo membro da familia do factor de transcrición AP2/ERF, GmERF3, foi illado da soia.A análise de secuencias mostrou que GmERF3 contiña un dominio AP2/ERF de 58 aminoácidos e dous dominios putativos de sinal de localización nuclear (NLS).Pertencía a unha proteína do grupo IV da subfamilia ERF (factor de resposta ao etileno), tal e como se caracteriza por un motivo N-terminal conservado [MCGGAI(I/L)].A expresión de GmERF3 foi inducida por tratamentos con alta salinidade, seca, ácido abscísico (ABA), ácido salicílico (SA), ácido xasmónico (JA), etileno (ET) e virus do mosaico da soia (SMV), mentres que non houbo GmERF3 significativo. Acumulación de ARNm baixo tratamento de estrés frío.GmERF3 podería unirse á caixa GCC e ao elemento DRE/CRT, e estaba dirixido ao núcleo cando se expresaba transitoriamente nas células epidérmicas da cebola.A proteína GmERF3 fusionouse co dominio de unión ao ADN GAL4 para activar a transcrición dos xenes informadores no fermento.A expresión ectópica do xene GmERF3 en plantas de tabaco transxénicas induciu a expresión dalgúns xenes PR e aumentou a resistencia contra a infección por Ralstonia solanacearum, Alternaria alternata e o virus do mosaico do tabaco (TMV), e deu tolerancia a altos estrés de salinidade e deshidratación.Ademais, a sobreexpresión de GmERF3 no tabaco transxénico levou a niveis máis altos de prolina libre e carbohidratos solubles en comparación coas plantas de tipo salvaxe en condicións de seca.Os resultados xerais suxeriron que GmERF3 como factor de transcrición AP2/ERF pode desempeñar un dobre papel en resposta a estrés biótico e abiótico nas plantas.