A biosíntese de proteoglicanos e glicosaminoglicanos en presenza de p-nitrofenil-xilósido estudouse mediante un sistema de cultivo de células de granulosa de ovario de rata primaria.A adición de p-nitrofenil-xilósido ao medio de cultivo celular provocou un aumento de aproximadamente un 700% da incorporación de [35S]sulfato (ED50 a 0,03 mM) nas macromoléculas, que incluían cadeas de sulfato de condroitina libres iniciadas en xilósidos e proteoglicanos nativos.As cadeas de sulfato de condroitina libre iniciadas no xilósido segregaron case exclusivamente no medio.O tamaño molecular das cadeas de sulfato de condroitina diminuíu de 40.000 a 21.000 a medida que se melloraba a incorporación total de [35S]sulfato, o que suxire que a síntese mellorada de sulfato de condroitina perturbaba o mecanismo normal de terminación da cadea de glicosaminoglicanos.A biosíntese dos proteoglicanos de sulfato de heparán reduciuse nun 50% aproximadamente, probablemente debido á competencia a nivel dos precursores do azucre UDP.[35S]A incorporación de sulfato foi cortada pola adición de cicloheximida cun tempo medio inicial de aproximadamente 2 horas en presenza de xilósido, mentres que en ausencia de xilósido foi duns 20 minutos.A diferenza probablemente reflicta a taxa de rotación da capacidade de síntese de glicosaminoglicanos no seu conxunto.A taxa de rotación da capacidade de síntese de glicosaminoglicanos observada nas células da granulosa ovárica foi moito máis curta que a observada nos condrocitos, o que reflicte o dominio relativo da actividade biosintética de proteoglicanos na actividade metabólica total das células.
